Helaas een slecht bericht

Lieve allen,

Helaas kom ik met een slecht bericht.

Anneke is deze week met spoed opgenomen in de VU, omdat ze een verwarde indruk maakte toen Ischa en ik maandag contact met haar zochten. Al vrij snel is duidelijk geworden dat dit veroorzaakt werd door epileptische insulten. Daarom is ze met spoed opgenomen, enerzijds om de epilepsie onder controle te krijgen, anderzijds om de oorzaak ervan te vinden.

Zojuist heb ik uitgebreid gesproken met de neuroloog en de longarts waar Anneke al 2 jaar onder behandeling is. Op dit moment is alles er op gericht om de epileptische insulten onder controle te krijgen. De medicatie is de afgelopen 36 uur flink opgevoerd. Dat lijkt nu, het is donderdag rond 16:30 uur, voor het eerst enig effect te hebben. Al blijft het spannend hoe de komende nacht zal gaan.

Dan de oorzaak. Op basis van de MRI is vast komen te staan dat de epilepsie wordt veroorzaakt door uitzaaiingen vanuit de longen. Het zijn geen grote metastases, maar het zijn er wel heel veel, verspreid door haar hele hoofd. Zeer waarschijnlijk ook in het hersenvlies en dat is een hele slechte prognose. Of dit inderdaad zo is, moet nog worden bevestigd door een punctie. Deze kan pas worden uitgevoerd wanneer ze langere tijd stabiel is.

Bij de VU is vanwege COVID de policy: 1 bezoeker per patiënt per 24 uur. Uiteraard ga ik iedere dag bij haar langs. Het is niet duidelijk wanneer ze naar huis kan en wat dan nodig zal zijn. Over eventuele restschade valt nog niets te zeggen. De ernst van de situatie lijkt nu nog niet tot haar door te dringen.

Ze heeft haar telefoon, maar ik merk dat wanneer ze me belt ineens stopt met praten omdat ze dan niet meer door heeft dat we in gesprek zijn. Mogelijk schrijft ze appjes die een wat wonderlijk karakter lijken te hebben. Daarom nu liever even geen contact opnemen. Ik geef wel aan wanneer het wat stabieler is.

Bovenstaande valt waarschijnlijk rauw op je dak. Want tot maandag was ze haar sprankelende zelf. Al moet ik zeggen dat ze hier op momenten de afgelopen dagen ook een bron van energie is. Zodra ze in staat is om te praten, kletst ze honderduit over Ischa en Ramos, en iedereen (maar dan ook echt íedereen) die de afdeling opkomt moet horen hoe trots ze is op haar dochter. En of je Stadsdorp Zuid misschien kent en weet dat Koning Willem Alexander en premier Rutte zijn langs geweest. Dan ligt ze te stralen en krijgt ze de slappe lach. Daar krijg ik dan ook de slappe lach van, en dan rollen bij ons allebei de tranen van het lachen over onze wangen. Ik koester deze momenten van vrolijkheid.

Komend weekend zal ik een nieuw bericht sturen.

Blijf gezond, lieve groet,

Lisette